Czy to koniec zwolnień z obowiązku płacenia niemieckiego myta dla pojazdów posiadających niefabryczne instalacje CNG?

(Foto von frabre auf Pixabay)

Od pierwszego dnia tj. 01.01.2019, kiedy to RFN wprowadziła nowe wyjątki do niemieckiej ustawy o opłatach myta, temat pojazdów zasilanych gazem ziemnym posiadał bardzo dużą dynamikę. Niemiecka ustawa a konkretniej §1 ust. 2 Nr. 8 BFStrMG z biegiem czasu był zmieniany 3 razy. Dodatkowo z biegiem czasu również urząd BAG zmieniał swoje wytyczne odnośnie tego, jak rozumieć ten przepis i co należy spełnić, aby korzystać wedle niego z ulg. Dopiero z biegiem czasu przedsiębiorcy dowiadywali się, że muszą dokonywać wpisów do papierów pojazdu, wystarczyło najpierw w adnotacjach urzędowych, później w polu P3, następnie należało posiadać min. 300L zbiornik/zbiorniki i zaświadczenie homologacji. W międzyczasie w ustawie dopisano jeszcze, że spalanie ma być „większościowe“ jednak nie definiując nigdy co to tak na prawdę oznacza. W rozumieniu BAG oznaczało to min. 90%. Ale ciężko się z tą opinią zgodzić, gdyż „większościowy“ (niem. „überwiegend”) zaczyna się de facto przy 51%. Do wszystkich tych zmian dało się jednak dostosować.

Nasza kancelaria wystąpiła w imieniu bardzo wielu przedsiębiorców transportowych o zwrot myta za okres początku roku 2019, kiedy to pojazdy posiadały już niefabryczne instalacje gazowe, ale nie były one jeszcze na tzw. „białej liście” TollCollect, w związku z czym musiały płacić myto. Wnioski te były rozpatrywane w roku 2020 i decyzje były już gotowe na etapie BAG, ale po wypłacie 2 pierwszych wniosków, niemieckie Ministerstwo Infrastruktury nakazało wstrzymanie się z dalszym wypłacaniem i kazało BAG odczekać dalszych wytycznych.

Dalsze wytyczne właśnie nadeszły, kiedy to poznaliśmy najnowszy projekt zmian w ustawie. Dnia 21.05.2021 niemiecki Bundestag przyjął ustawę zmieniającą ustawę o poborze myta de facto skreślając z niej niefabryczne instalacje CNG od dnia wejścia ustawy w życie, czyli od 01.10.2021. Nowy §1 ust. 2 Nr. 8 BFStrMG ma przyszłościowo mieć takie brzmienie, gdzie zwolnione z myta będą „pojazdy fabrycznie wyprodukowane jako spalające CNG, LNG albo jako silnik dualny LNG/Diesel i które posiadają pozwolenie zgodnie z rozporządzeniem Nr. 595/2009” (niem: „überwiegend mit Erdgas betriebene Fahrzeuge, die werksseitig für den Betrieb mit CNG, LNG oder als Zweistoffmotor mit LNG/Diesel ausgeliefert wurden und über eine Systemgenehmigung gemäß VO (EG) Nr. 595/2009 verfügen”, zob. projekt ustawy w Bundesrat: https://www.bundesrat.de/SharedDocs/drucksachen/2021/0401-0500/429-21.pdf?__blob=publicationFile&v=1).

Nie dziwi więc, jeśli aktualnie niejeden przewoźnik, który w minionych latach, albo gorzej: ostatnich miesiącach zainwestował w niefabryczne instalacje CNG jest zły, że niemiecki ustawodawca z dnia na dzień poinformował go, że nie będzie honorował tych rozwiązań, mimo iż miał to robić zgodnie z ostatnim brzmieniem ustawy do 31.12.2023 roku.

Cieżko odpowiedzieć jak najlepiej zachować się w tej sytuacji. Aktualnie nasza kancelaria bada intensywnie nową „sytuację prawną“. Argumenty które mówią „za“ dalszym zwolnieniem z myta pojazdów o niefabrycznych instalacjach gazowych mimo zmian w ustawie to: prawa nabyte, dobra wiara i porównywalność rozwiązań niefabrycznych z fabrycznymi (równouprawnienie). Na te argumenty powoływać mogą się przedsiębiorcy, którzy założyli instalacje przed opublikowaniem nowego prawa (nowa ustawa jest narazie w drugiej izbie, tj. Bundesrat, tam przegłosowana będzie musiała zostać jeszcze opublikowana, co może nastąpić w przeciągu kolejnych ok. 2-4 tygodni – od tej daty najpóźniej nie będzie można mówić już o dobrej wierze czy prawie nabytym; niezależnie od tego, kiedy prawo zostanie zmienione i opublikowane, jego zapisy obowiązywać będą dopiero od 01.10.2021). Przedsiębiorcy którzy założą niefabryczne instalacje CNG po tej dacie będę mogli powoływać się już wyłacznie na równouprawnienie. Argument równouprawnienia jest sam w sobie bardzo mocny, gdyż państwo niemieckie co do zasady nie może regulować prawa tak, żeby jedną technologię faworyzować (pojazdy fabryczne) a drugą dyskryminować (instalacje niefabryczne) w przypadku kiedy obie spełniają ten sam cel ustawowy, jakim w tym wypadku jest ekologia (poprzez spalanie gazu zamiast oleju napędowego).

Mimo to, iż są to w naszym uznaniu bardzo mocne argumenty, nie ma pewności, że przewoźnicy, którzy będą się na nie powoływać na 100% posiadają i otrzymają rację. Liczymy się z tym, że RFN pozostanie przy nowej ustawie i będą od 01.10.2021 domagać się od posiadaczy pojazdów z niefabrycznymi instalacjami CNG płacenia myta, a na tych, którzy nie będą się do tego stosować, będą nakładać kary.

Nasza rekomendacja w sprawie jest więc taka, aby przynajmniej ci, którzy do momentu wejścia w życie nowej zmienionej ustawy założyli już niefabryczne instalacje gazowe od 01.10.2021 mimo wszystko płacili myto, ale po każdym miesiącu opłat żądali jego zwrotu (naturalnie przyjmując, że przez cały okres trwania zwolnień będą również spalali gaz ziemny CNG). Liczymy się z tym, że BAG będzie odrzucało te wnioski i swoich praw trzeba będzie dochodzić dopiero przed niemieckimi sądami administracyjnymi, finalnie sprawa trafi z dużym prawdopodobieństwem przed Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak wiadomo z innych postępowań dotyczących zwrotów myta, może to być długa droga, ale gra jest warta świeczki, gdyż mowa tutaj o zwrocie za okres 01.10.2021 – 31.12.2023 rok, co daje 51 miesięcy pełnych opłat myta.

Przedsiębiorcy, którzy jeszcze stoją przed decyzją montowania niefabrycznych instalacji gazowych mają naturalnie w takim sporze mniejsze szanse, gdyż dla nich przemawia wyłącznie argument równouprawnienia – jest to jednak sam w sobie bardzo mocny argument.

Dla każdego kto zainteresowany jest tematem i aktualną strategią opracowywaną przez naszą kancelarię zapraszamy do kontaktu mailowego bądź telefonicznego.

Sprawdź pełną ofertę Kancelarii

• Doradztwo podatkowe w Niemczech
• Księgowość w Niemczech
• Biuro rachunkowe w Niemczech
• Obsługa prawna w Niemczech
• Adwokat w Niemczech