BLOG

28 sty 2020

Informacje obowiązkowe przy sprzedaży kosmetyków według przepisów prawa niemieckiego

  • E-Commerce
  • Niemieckie prawo konkurencji
  • Polski Prawnik Adwokat Kancelaria Niemcy
  • Uncategorized

(Foto von Suzy Hazelwood von Pexels)

Branża produktów kosmetycznych należy do tych, które znakomicie sobie radzą w obrocie transgranicznym między Polską a Niemcami. Aby móc sprzedawać tego typu produkty bez ryzyka do odbiorcy końcowego rezydującego w Niemczech należy w pierwszym rzędzie przekonać się, jakie wymogi stawiają w tym zakresie przepisy prawa, zarówno na płaszczyźnie europejskiej jak i krajowej. W odniesieniu do kosmetyków duże ryzyko może występować w związku z naruszeniem praw własności przemysłowej do znaku towarowego, designu opakowania lub patentu. Ponadto istotne będą przepisy z zakresu bezpieczeństwa produktu, mylącej reklamy i prawidłowego podawania cen jednostkowych. Poniżej koncentrujemy się na jednym z aspektów bezpieczeństwa produktu, t.j. na udzielaniu obowiązkowych informacji na opakowaniu bądź już w opisie online oferowanego produktu.

Podstawy prawne

Wprowadzenie produktów kosmetycznych na rynek niemiecki wiąże się ze spełnieniem wymogów formalnych przewidzianych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 1223/2009 z dnia 30.11.2009  dotyczącego  produktów  kosmetycznych (niem. Verordnung (EG) Nr. 1223/2009 über kosmetische Mittel vom 30. November 2009 – dalej EU-Kosmetik-VO). Ponadto niektóre aspekty, które nie zostały ujednolicone prawnie na płaszczyźnie europejskiej, reguluje dodatkowo niemieckie rozporządzenie dotyczące produktów kosmetycznych (niem. Verordnung über kosmetische Mittel). Należą do nich między innymi zobowiązanie do zamieszczania informacji w języku niemieckim, sposób etykietowania niepakowanych produktów kosmetycznych czy sankcje prawne wynikające z naruszeń, tj. ewentualne kary i grzywny.

Produkt kosmetyczny

Zgodnie z definicją podaną w art. 2 EU-Kosmetik-VO „produkt kosmetyczny” oznacza każdą substancję lub mieszaninę przeznaczoną do kontaktu z zewnętrznymi częściami ciała ludzkiego (naskórkiem, owłosieniem, paznokciami, wargami oraz zewnętrznymi narządami płciowymi) lub z zębami oraz błonami śluzowymi jamy ustnej, którego wyłącznym lub głównym celem jest utrzymywanie ich w czystości, perfumowanie, zmiana ich wyglądu, ochrona, utrzymywanie w dobrej kondycji lub korygowanie zapachu ciała. Jeśli dany produkt nie spełnia powyższych kryteriów, może się okazać, że jest on produktem leczniczym, wyrobem medycznym lub nawet produktem biobójczym, których to wprowadzenie na rynek wymaga spełnienia innych wymogów prawnych.

Kiedy istnieje obowiązek do udzielania informacji zgodnie z EU-Kosmetik-VO

Oznakowanie  produktu kosmetycznego zgodnie z art. 19 EU-Kosmetik-VO jest obligatoryjne, jeśli zostaje on udostępniony na rynku. Przepis ten został zdefiniowany bardziej szczegółowo w art. 2 ust. 1 lit. g) EU-Kosmetik-VO, mianowicie udostępnienie oznacza ‘’każde odpłatne lub nieodpłatne dostarczanie produktu kosmetycznego na rynek Wspólnoty do celów dystrybucji, konsumpcji lub stosowania, w ramach działalności handlowej.

Jakie informacje trzeba podać?

         1. Dane osoby odpowiedzialnej

Zgodnie z  EU-Kosmetik-VO na opakowaniu produktu należy podać dane lub zarejestrowaną firmę wraz z adresem osoby odpowiedzialnej (czyli w uproszczeniu producenta, importera lub dystrybutora przepakowującego produkty). Informacje te mogą być skrócone pod warunkiem, że umożliwiają identyfikację osoby odpowiedzialnej oraz jej adresu i bezproblemowo można dotrzeć do nich drogą pocztową. Jeżeli kosmetyk jest produkowany poza terytorium UE, obowiązkowe jest podanie nazwy państwa, z którego pochodzi.

         2. Zawartość nominalna 

Nominalna zawartość w momencie pakowania musi wyrażona być w jednostkach masy lub objętości. Nie jest wymagane natomiast w przypadku opakowań zawierających mniej niż pięć gramów lub mniej niż pięć mililitrów, bezpłatnych próbek i produktów w opakowaniach jednorazowego użycia. Podawanie informacji o zawartości nie jest obligatoryjne również w przypadku stosowanych zwyczajowo opakowań zbiorczych, jeśli informacje te znajdują się na opakowaniach jednostkowych, umieszczonych finalnie w tych opakowaniach zbiorczych. Opakowania zbiorcze powinny zawierać z kolei czytelną informację o liczbie opakowań jednostkowych, chyba, że liczba ich jest dobrze widoczna z zewnątrz lub produkty te są sprzedawane pojedynczo.

        3. Data ważności produktu

Jest to data, do której dany produkt kosmetyczny, przechowywany w odpowiednich warunkach, zachowuje w pełni swoje właściwości, a w szczególności pozostaje zgodny z art. 3 EU-Kosmetik-VO („data minimalnej trwałości”). Datę lub szczegółowe informacje o jej umiejscowieniu na opakowaniu poprzedzać powinien symbol klepsydry

lub zwrot: „najlepiej zużyć przed końcem”. Ponadto data minimalnej trwałości musi być wskazana w sposób jednoznaczny, zawierając kolejno miesiąc i rok albo dzień, miesiąc i rok. Jeżeli jest to konieczne, informacja  uzupełniona powinna zostać o wskazanie warunków, które muszą być spełnione w celu zagwarantowania określonej trwałości. Wskazanie daty minimalnej trwałości nie jest obowiązkowe w przypadku produktów kosmetycznych o minimalnej trwałości dłuższej niż 30 miesięcy. Produkty takie zawierają informację o okresie, w jakim po otwarciu pojemnika, produkt jest bezpieczny i może być stosowany bez szkody dla konsumenta. Informacja ta powinna zawierać – z wyjątkiem przypadków, gdy pojęcie trwałości po otwarciu nie ma zastosowania – symbol otwartego pudełka

oraz wspomniany okres (w miesiącach lub latach).

       4. Szczególne środki ostrożności

Są to informacje o środkach, których należy przestrzegać podczas stosowania produktu, oraz wszelkie inne informacje dotyczące środków ostrożności wymaganych dla produktów kosmetycznych do stosowania profesjonalnego (np. nie stosować na uszkodzoną lub podrażnioną skórę). Adnotacja na opakowaniu lub pojemniku wymagana jest w przypadku niektórych typów produktów, lub stosowania niektórych składników.

       5. Numer partii produktu lub oznaczenie ułatwiające identyfikacje

Zgodnie z  EU-Kosmetik-VO na opakowaniu produktu należy podać numer partii produktu lub oznaczenia które pozwolą go zidentyfikować. Jeżeli nie jest to możliwe z tytułu zbyt małego rozmiaru produktu informacja ta może być umieszczona tylko na opakowaniu zewnętrznym.

      6. Opis funkcji produktu kosmetycznego

Opis funkcji produktu kosmetycznego powinien być umieszczony na opakowaniu lub pojemniku chyba że jednoznacznie wynika ona z jego prezentacji.

      7. Opis składników stosowanych w kosmetyku

Rozporządzenie dotyczące produktów kosmetycznych określa szczegółowe wymagania prawne dotyczące składu kosmetyków w celu zapewnienie bezpieczeństwa konsumentowi podczas stosowania. Lista składników kosmetyku powinna zostać poprzedzona słowem „ingredients” a sam skład należy podawać według międzynarodowego nazewnictwa składników kosmetycznych, czyli nazw INCI (International Nomenclature of Cosmetic Ingredients). Składniki te wymienia się w porządku malejącym, według masy; na początku znajdują się substancje użyte w największej ilości, a na końcu w najmniejszej. Składniki w stężeniach poniżej 1% mogą być wymienione na końcu już w dowolnej kolejności. Kompozycje zapachowe i aromatyczne oraz surowce, z których je wytworzono, określane powinny być terminem „PARFUM” lub „AROMA”. Natomiast barwniki inne niż przeznaczone do barwienia włosów, mogą być wymienione w dowolnej kolejności po innych składnikach.

Sposób zamieszczenia informacji i język 

Zgodnie z § 4 niemieckiego rozporządzenia o kosmetykach informacje wymienione w punktach powyżej: pkt. 2 – Zawartość nominalna, pkt. 3 – Data ważności produktu, pkt. 4 – Szczególne środki ostrożności oraz pkt. 6 – Opis funkcji produktu kosmetycznego, należy podawać w języku niemieckim.

Informacje wymienione powyżej w punktach od: pkt. 1 – Dane osoby odpowiedzialnej do pkt. 6 – Opis funkcji produktu kosmetycznego, zgodnie z EU-Kosmetik-VO muszą być umieszczone w sposób nieusuwalny, łatwy do odczytania i widoczny na opakowaniu i pojemniku produktu kosmetycznego, natomiast informacje wymienione wyżej w pkt. 7 – Opis składników stosowanych w kosmetyku muszą znajdować się jedynie na opakowaniu.

Jeżeli ze względów praktycznych nie jest możliwe zamieszczenie informacji wymienionych w pkt. 4 – Szczególne środki ostrożności i pkt. 7 – Opis składników stosowanych w kosmetyku, w opisany sposób, informacje umieszcza się na załączonej lub doczepionej ulotce, etykiecie, taśmie, metce lub karcie. Jeżeli jest to możliwe, odniesienie do wspomnianych informacji podaje się w postaci informacji skróconej lub symbolu ‘’otwartej książki’’.

W wypadku informacji, o których mowa powyżej, w pkt. 4 – Szczególne środki ostrożności, symbol ten musi być umieszczony na pojemniku lub opakowaniu zewnętrznym, a w wypadku informacji, o których mowa powyżej w pkt. 7 – Opis składników stosowanych w kosmetyku, jedynie na opakowaniu zewnętrznym.

Autorzy

Konrad Frycz

asystent prawny - Wissenschaftlicher Mitarbeiter - Teisininko asistentas

linkedinLogo

Jolanta Krzemińska

adwokat niemiecki - Rechtsanwalt - Vokietijos advokatas

linkedinLogo