Niemiecka ustawa o opakowaniach (Verpackungsgesetz) – ustawowe przykłady przedmiotów uznawanych za opakowania

(Foto von mali maeder von Pexels)

O wejściu w życie nowej ustawy o wprowadzaniu do obrotu, wycofywaniu i pełnowartościowym wykorzystywaniu opakowań – Verpackungsgesetz (VerpackG) informowaliśmy już na naszym blogu tutaj. Ustawa zastąpi od 01.01.2018 obowiązujące obecnie rozporządzenie o opakowaniach (Verpackungsverordnung – VerpackV), które przestało już wpisywać się w najnowszy stan rozwiązań technologicznych na polu segregacji i utylizacji odpadów.

Ze względu na fakt, że nowa ustawa o opakowaniach (VerpG) budzi nie tylko duże zainteresowanie ale i wiele wątpliwości, podajemy dla lepszej orientacji przykłady ustawowe przedmiotów uważanych za opakowania oraz tych przedmiotów, które w myśl ustawy nie są uznawane za opakowania.

Pojęcie „opakowań” definiuje § 3 VerpackG. W myśl przepisu są to produkty uzyskane z jakichkolwiek materiałów do odbioru, ochrony, obróbki, dostarczania lub prezentacji towarów, w stanie od surowca do przetworzonego produktu, przekazywane od producenta do dystrybutora lub użytkownika końcowego. Ustawa (VerpackG) dotyczy zdecydowanej większości sprzedawców, także tych małych i średnich przedsiębiorców bez przedstawicielstwa na terenie Niemiec, którzy oferują swoje towary w Internecie. Należy mieć na uwadze, że w zależności od rodzaju opakowania (np. opakowanie detaliczne, opakowanie wysyłkowe, opakowanie transportowe) istnieją różne obowiązki dystrybutorów.

Dla przpomnienia, kary za naruszenie obowiązków ustawowych mogą wynieść nawet do 200.000 EUR lub upomnieniami od konkurencji [niem. Abmahnung], które może wiązać się z kosztami rzędu 1.000 – 5.000 EUR.

Kryteria dotyczące defincji ‘’opakowania’’ zgodnie z §3 ust.1 to:

a) Przedmioty uznaje się za opakowania, pod warunkiem, że są zgodne z definicją, o której mowa w § 3 ust. 1, bez uszczerbku dla innych funkcji, które opakowanie może pełnić, chyba że przedmiot jest integralną częścią produktu przeznaczonego do zamknięcia, wsparcia lub zachowania produktu w okresie jego przydatnosci, a wszystkie składniki przeznaczone są do wspólnego zastosowania, użytkowania lub utylizacji.

b) Przedmioty zaprojektowane i przeznaczone do wypełnienia w punkcie sprzedaży i przedmioty jednorazowego użytku sprzedawane lub zaprojektowane do sprzedaży w stanie napełnionym są uważane za opakowania pod warunkiem, że spełniają funkcję opakowania.

c) Elementy opakowania i akcesoria zintegrowane w opakowaniu są uważane za część opakowania. Dodatkowe elementy, które są bezpośrednio przytwierdzone lub przymocowane do produktu i pełnią funkcję opakowania, są uważane za opakowania, o ile nie stanowią integralnej części produktu, a wszystkie składniki są przeznaczone do wspólnego uzytkowania lub utylizacji.

Lista przykładowych przedmiotów uważanych za opakowania w myśl ustawy o wprowadzaniu do obrotu, wycofywaniu i pełnowartościowym wykorzystywaniu opakowań (punkt a)

• Przedmioty uznawane za opakowania:

– pudełka na słodycze

– folia przezroczysta na opakowaniach płyt CD

– opakowania wysyłkowe zawierające katalogi i magazyny

– foremki do pieczenia dla wypieków, sprzedawane wraz z produktem

– doniczki, przeznaczone do użytku jedynie na czas transportu roślin (nie takie, w których rośliny mogą pozostać na dłuższy okres)

– fiolki szklane z roztworem do iniekcji

– wrzeciono na płyty CD, sprzedawane wraz z płatymi i nieprzystosowane do długotrwałegoo przechowywania płyt CD

– wieszaki sprzedawane wraz z ubraniami

– pudełka po zapałkach

– system barier sterylnych (torebki, tace i materiały, służące do utrzymania jałowości przechowywanych produktów

– napoje w kapsułkach (np kawa, kakao, mleko) puste po użyciu

– stalowe zbiorniki gazowe przystosowane do ponownego użytku (za wyjatkiem gaśnic)

• Przedmioty, nie uznawane za opakowania:

– doniczki w których rośliny przebywają w trakcie cyklu swojego życia

– skrzynki na narzędzia

– torebki na herbate

– warstwa woskowa na serach

– flaki kiełbasiane

– wieszaki na ubrania sprzedawane oddzielnie

– napoje w kapsułkach: kawa w foliowych saszetkach, torebki z kawą w papierze filtracyjnym

– tonery do drukarek

– osłonki do płyt CD, DVD, sprzedawane wraz z płytami

– wrzeciono na płyty CD i DVD, przystosowane na przechowywania płyt

– kostki rozpuszczalne z detergentami do zmywarek

– znicze

– młynki automatyczne, zintegrowane z pojemnikiem wielokrotnego użytku (np młynek do mielenia pieprzu)

Lista przykładowych przedmiotów zaprojektowanych i przeznaczonych do wypełnienia w punkcie sprzedaży (punkt b):

• Przedmioty uważane za opakowania

– torby zakupowe z papieru lub materialów sztucznych

– talerzyki i kubeczki jednorazowego uzytku

– folia spożywcza

– folia aluminiowa

– woreczki śniadaniowe

– folie z materiałów sztucznych dla ubrań czyszczonych w pralni chemicznej

• Przedmioty nie uznawane za opakowania:

– mikser

– sztućce jednorazowe

– papier do pakowania oraz papier prezentowy sprzedawany osobno

– papierowe formy do pieczenia dla mniejszych i większych wypieków, puste, sprzedawane osobno

Lista przykładowych przedmiotów (elementów opakowania i akcesoriów zintegrowanych w opakowaniu) uważanych za opakowania w myśl ustawy (punkt c):

• Przedmioty uznawane za opakowania:

– etykiety, przymocowane lub przytwierdzone bezpośrednio do produktu

• Przedmioty, uznawane za część opakowania:

– nakrętki ze szczoteczką do tuszowania rzęs, bedące jednocześnie częściami zamknięcia

– naklejki przymocowane do opakowania

– spinacze

– otoczki z materialów sztucznych

– mierniki do dozowania będace częścią zamknięcia pojemnika z płynem prania

– młynki automatyczne, zintegrowane z pojemnikiem wielokrotnego użytku (np młynek do mielenia wraz z pieprzem)

• Przedmioty nie uznawane za opakowania

Identyfikator RFID częstotliwości radiowych