Egzekucja wierzytelności na podstawie europejskiego nakazu zapłaty

(Fot.: pexels.com)

Co to jest Europejski Nakaz Zapłaty?

Europejski Nakaz Zapłaty jest nakazem wydawanym przez kraje Unii Europejskiej, z wyjątkiem Danii, pozwalający dochodzić należności od zagranicznych kontrahentów bez potrzeby stwierdzenia wykonalności. Postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty ustanowione zostało przez Rozporządzenie (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. które obowiązuje w całości od 12.12.2008 r. Stosuje się je w sprawach cywilnych i handlowych sporach transgranicznych. Nakaz zapłaty nie ma zastosowania do spraw skarbowych, celnych, administracyjnych ani odpowiedzialności państw za działania, zaniechania przy wykonywaniu władzy publicznej, praw majątkowych wynikających ze stosunków małżeńskich, upadłości, postępowania związanego z likwidacją niewypłacalnych spółek lub innych osób prawnych.

Postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty ustanawia się w celu dochodzenia roszczeń pieniężnych o oznaczonej wysokości, które są wymagalne w chwili wniesienia pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty. Rozporządzenie nie pozbawia powoda możliwości dochodzenia roszczenia na podstawie innego postępowania dostępnego zgodnie z przepisami państwa członkowskiego lub prawa wspólnotowego.

Europejskie postępowanie nakazowe wszczyna się przez wniesienie pozwu na formularzu A określonego w załączniku I Rozporządzenia. Pozew musi być podpisany przez powoda. Właściwość miejscowa sądu zgodnie z art. 26 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 podlega przepisom prawa krajowego. Sąd do którego kierowany jest pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty możliwe jak najszybciej określa, czy spełnione zostały warunki stosowalności i bada czy pozew jest uzasadniony. Jeżeli pozew wymaga uzupełnienia to sąd umożliwia powodowi dokonania tego w terminie, który uważa za odpowiedni. Jeżeli pozew jest nieuzasadniony lub niedopuszczalny sąd korzysta z formularza B.

W przypadku spełnienia warunków złożenia pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty sąd tak szybko jak jest to możliwe, zazwyczaj w terminie 30 dni od wniesienia pozwu, wydaje europejski nakaz zapłaty.

Pozwany może wnieść do sądu wydania sprzeciw od europejskiego nakazu zapłaty.  Sprzeciw musi zostać wysłany w terminie 30 dni od doręczenia nakazu pozwanemu. Pozwany w sprzeciwie musi wskazać, iż kwestionuje roszczenie powoda, bez konieczności precyzowania powodów dla których wnosi sprzeciw.

Następnym etapem na drodze do odzyskania należności jest złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Wniosek składa się do właściwego organu państwa wydania, czyli państwa, w którym wydano europejski nakaz zapłaty. Zgodnie z art. 21 ust. 2 Rozporządzenia do wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego należy dołączyć:

• odpis lub oryginał europejskiego nakazu zapłaty (jego wykonalność została stwierdzona przez sąd wydania w samym nakazie), odpis musi spełniać wymogi niezbędne do stwierdzenia jego autentyczności;
• w razie potrzeby, tłumaczenie europejskiego nakazu zapłaty na język urzędowy państwa członkowskiego wykonania lub, jeżeli w tym państwie członkowskim obowiązuje kilka języków urzędowych, na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych, w jakim zgodnie z prawem tego państwa członkowskiego prowadzi się postępowanie sądowe w miejscu, gdzie dochodzi się wykonania, lub na inny język wskazany przez państwo członkowskie wykonania jako akceptowany. Tłumaczenie musi zostać poświadczone przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia w jednym z państw członkowskich.

Wierzyciele mogą dochodzić roszczeń pieniężnych od dłużników we wszystkich państwach UE. Nawet jeżeli dłużnik z Niemiec zmieni swoje miejsce zamieszkania i przeprowadzi się przykładowo do Hiszpanii, to w celu wykonania europejskiego nakazu należy przedstawić organowi egzekucyjnemu odpis europejskiego nakazu zapłaty, którego wykonalność została stwierdzona przez sąd niemiecki oraz uwierzytelnione tłumaczenie nakazu na język hiszpański.